سرود زنده ی دریانوردهای کهن...

هنوز در سفرم.

خیال می‌کنم 

در آب‌های جهان قایقی است

و من-مسافر قایق-هزارها سال است

سرود زنده دریانوردهای کهن را 

به گوش روزنه‌های فصول می‌خوانم

و پیش می‌رانم.

"سهراب سپهری"

دلم می خواهد بروم جایی دور. دور از این دود و دم و بیماری و شلوغی.

کاش می توانستم بروم باغی، جایی.

کلاس های مجازی خسته ام کرده است. خیلی وقتم را گرفت و از برنامه هایم عقبم انداخت. بچه ها بی انگیزه اند. نیستند. "شاد" اذیت می کند.

صبح ها بی حوصله بیدار می شوم.

گاهی تاریخ هنر می خوانم؛ خیلی برایم جذاب است. مطالعه ی تاریخ هنر، مرا با ریشه ها آشنا می کند.