آی مَمَدو
نگاه کن و ببیین
چه قدر حوصله نداریم
چه قدر همه چیز به هم ریخته است
چه قدر از هم بیزار، مانده ایم.
آی مَمَدو
کناره ها را نگاه
و کشتیهای پهلو گرفته در امتداد داغ و سوزاناش
در غروبی زرد و نارنجی و آبی
خسته و اما ُپر امید.
پس کشتیهای ما کجاست مَمَدو
کشتی ما...
که قرار بود تا برایمان بیاوریاش
و شاد و خوشحال و سبکبال
به ماهیگیری خلیج برویم
در آفتابی داغ و سوزان
و آنگاه کرانهها را به نظاره بنشینیم
و خیال ببافیم
و عصر هنگامان
خوشحال و خندان
با توری پر از ماهی جنوبگان
به ساحل بازگردیم
.
پس کشتیهای ما کجاست مَمَدو...
کشتی ما.
"صادق الهه"
بشنوید:
http://s6.picofile.com/file/8381422950/
"آقا نگه دار!"، از گروه کیوسک.
تصویر، اثر طراوت نیکی
ئی پست زور خاس و خوشه ویستِ.خصوصاً تصویر؛
آسمان و انگشت اشاره!
زور سپاس ئه رای پست های همیشه خاس تان.
سلامت و سر افراز باشید همیشه.
زور سپاس، به مهر می بینید.
خیلی ممنونم که وقت می ذارید و می خونید.
سلامت باشید در کنار عزیزانتون.
سپاس از حضورتون.
درود بر شما آقای اسماعیلی
بابت پست بالایی می خواستم کامنت بگذارم که بسته بود.
خواستم بگم تصادفا دیروز بارها و بارها این دکلمه ی زیبای خسرو شکیبایی از شعر فروغ را گوش می دادم و هر بار بغض می کردم از اینهمه شعور و زیبایی و راهنمایی که در این شعر بود.
داشتم با خودم فکر می کردم چطوری برای شاگردهای کلاس نقاشی ام درباره اش بگویم و با هم نقاشی اش کنیم... دیدم من خودم هنوز لازم است بیشتر و بیشتر درکش کنم!
... " علی کجاست؟!..."
درود و سپاس!
بله، شاید به خاطر لحن محاوره ای اش ساده به نظر برسه، اما عمیقه. گاهی اتفاق یا تجربه یا شوکی باید پیش بیاد تا قطعه ای به جان آدم بشینه!
وقتی نوار پری خوانی رو خریدم، بارها و بارها گوشش کردم و لذت بردم و شاد و غمگین شدم...
خیلی ممنونم از حضورتون؛ ببخشید که کامنت این پست بسته است، راستش واگویه ای بیش نبود؛ سپاس از توجه تون.
سلام
چه شعر خوبی.
درود و سپاس!
به مهر می بینید.
خیلی ممنونم از حضورتون.