فلسفه های لاجوردی

یادداشت های من...

فلسفه های لاجوردی

یادداشت های من...

یک روز می میرد...


چه‌قدر سخت است

کارگری بداند یک روز

یک روز می‌میرد

بی‌آن‌که حتی یک روز

زیسته باشد...


"فخرالدین احمدی‌سوادکوهی"


نقاشی با عنوان "کارگران" از ادوارد مونک

نظرات 4 + ارسال نظر
یوسف سه‌شنبه 9 مرداد 1397 ساعت 02:40 http://Www.aghghalaysy.blogfa.com

از رنجی خسته ام که از آن من نیست
از دردی گریسته ام که از آن من نیست

کارگری در ایران یعنی ته زندگی
یعنی گود نشینی
یعنی اعماق نشینی
یعنی فراموشی


به قول شاهین که میگه:
من مغزم دستهای کارگره
این دستها یه روز کار دستت میده!

رفیق به وبلاگ منم یه سر بزن خوشحال میشم!

سلام؛ خوش اومدین.
خیلی ممنون بابت این شعر. اون تکه از شاهین چه قدر خوبه!

اومدم و خوندم از نوشته هاتون. باز هم سر می زنم.
خیلی ممنونم که وقت گذاشتین و خوندین.

بهامین دوشنبه 8 مرداد 1397 ساعت 20:10 http://notbookman.blogsky.com

میشه روزی برسه فقر برکنار بشه؟؟
میشه روزی برسه امه آدما شغل راحتی داشته باشن؟

روشنی و تاریکی همیشه ی تاریخ بوده...؛ محاله به نظرم.
اما باید فکری به حال این مردمان کرد که هر روز سنگدل تر می شن و رنج آدم های فقیر رو نمی بینن.

خیلی ممنونم که خوندین.

روشن دوشنبه 8 مرداد 1397 ساعت 18:36 http://roshann.blogsky.com

واقعا سخته:(((
کارگر ها همیشه ی همیشه مظلوم ترین های بشریت بودند و هستند ..
دلشان خوش ....

عجیب روزگاری رو داریم از سر می گذرونیم...؛ خدا به فریادشون برسه...

خیلی ممنونم که خوندین.

Baran دوشنبه 8 مرداد 1397 ساعت 11:49 http://haftaflakblue.blogsky.com/

کارگران؛زحمت کشانِ همیشه مغموم...
زور سپاس ؛شعرو نقاشی،قشنگِ حزن انگیزِ قابل تامل...

مانا بمانیدو نویسا

روزگار سختی بهشون می گذره؛ خدا کمکشون کنه.

خواهش می کنم؛ به مهر می بینید.
زور سپاس له حضورتان!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد