اتفاق خوب امروز، دیدن «حمید سالاری» عزیز بود. معلم نقاشی که آثار تجسمی اش را در گوشه و کنار شهر می توان دید و از جمله نقاشی دیواری هایش را. حالا هم روی یک نقاشی دیواری در شهر ری کار می کند. یک سالی می شد که ندیده بودمش. چه قدر سورپرایز شدم!
آن موقع ها که همکار بودیم در مدرسه و او روی پایان نامه اش با موضوع سینما کار می کرد، با هم آشنا شدیم و دوستی ای شکل گرفت که تا به امروز ادامه دارد.
خوشحالم که در بین همکاران فرهنگی مان، آدم های متفاوتی چون او را هم داریم!
تصاویر تعدادی از کارهای این هنرمند:
(آریاشهر، ضلع غربی میدان)
(نمایشگاه شهر آفتاب)
(نقاشی دیواری یک مدرسه؛ عبدل آباد)
بیشتر از همه کار سوم بهم چسبید.
همه خوب بودن رفیق.
خیلی خوبه که وبلاگی مثلِ اینجا هست که من بخونمش. جدی میگم. دمت گرم.
خوشحالم که دوست داشتی.
محبت داری دوست خوبم.
منم خیلی خوشحالم که دوستان خوب و آگاهی چون تو رو دارم مجید.
منم همیشه می خونمت.
زنده باشی.
سلام. چه زیبا!
راستی دومی نقاشیه؟؟ یا مجسمه س؟؟
درود..
بله، کارهای زیبایی هستن.
مجسمه ست.
سپاس که می خونین.
الان این عکس دوم مگه مجسمه نیست؟ منظورم اسمی که روش می ذارن مجسمه س دیگه؟
نخندین
بله، مجسمه ست.
:) خنده ی من البته به اون جمله ی «نخندین» تونه!