فلسفه های لاجوردی

یادداشت های من...

فلسفه های لاجوردی

یادداشت های من...

وقتی آوازی نباشد...

کمترین تحریری از یک آرزو این است

آدمی را آب و نانی باید و آنگاه آوازی...

در قناری ها نگه کن، در قفس، تا نیک دریابی

کز چه در آن تنگناشان باز، شادی های شیرین است.

کمترین تصویری از یک زندگانی،

آب،

نان،

آواز،

ور فزون تر خواهی از آن، گاهگه پرواز

ور فزون تر خواهی از آن، شادی آغاز

ور فزون تر، باز هم خواهی، بگویم باز...

آنچنان بر ما به نان و آب، اینجا تنگ سالی شد

که کسی در فکر آوازی نخواهد بود

وقتی آوازی نباشد،

شوق پروازی نخواهد بود...


(محمد رضا شفیعی کدکنی)

پ.ن:

عکس را زمستان پیش، در ارتفاعات حوالی کنگاور گرفتم.

نظرات 5 + ارسال نظر
مژگان پنج‌شنبه 7 مرداد 1395 ساعت 16:54 http://cinemazendegi.blogsky.com/

سلام آقای بابایی عزیز
+ با دیدن عکس یاد یکی از لوکیشن های طعم گیلاس مرحوم کیارستمی افتادم. خیلی شبیه و چقدرررررر خوبه.
و این یکی.
+++
کمترین تحریری از یک آرزو این است

آدمی را آب و نانی باید و آنگاه آوازی...
همیشه انتخابهاتون عالی هستند.

درود...
خوشحالم که این پست رو دوست داشتین.
بودن در اون فضای برفی رو دوست داشتم. عکس های دیگه ای ام گرفته م که در فرصت های پیش رو ازشون استفاده خواهم کرد.
خیلی لطف دارین، مثل همیشه.
یاد عباس کیارستمی بخیر...

آبانا پنج‌شنبه 7 مرداد 1395 ساعت 14:06

وقتی اوازی نباشد
شوق پروازی نخواهد بود...

سپاس که وقت می ذارین و می خونین.

محدثه بابایی چهارشنبه 6 مرداد 1395 ساعت 22:57 http://www.sedayepayebaran.blogsky.com

سلااااام
عجب عکس زیبایی و شعر زیبایی

درود و سپاس محدثه خانم!
زیبا می بینید.
خوشحالم که دوست داشتید.

معصومه چهارشنبه 6 مرداد 1395 ساعت 18:30 http://www.hanker.blogsky.com

سلام
الان خیلی درگیرم چند روزه دیگه میام
دلم خیلی برای اینجا و وبلاگم تنگ شده

درود...
ان شاالله که خیره!
خوشحالم از حضورتون.
سپاس، لطف می کنید.

The Conqueror Worm چهارشنبه 6 مرداد 1395 ساعت 13:30 http://lunacy.blogsky.com/

چه عکس زیبایی واقعا منو تحت تاثیر قرار داد یک جاده ی بی انتها در پس زمینه ی برفی و حیرت زده شدم که همین ایران خودمون هست حالا باید برم سرچ کنم کنگاور تو کدوم استان هست. در مورد شعر هم "آدمی را آب و نانی باید و آنگاه آوازی" خیلی به دلم نشست یادم به این افتاد که آدم گشنه موتسارت نمی فهمه قسمت های ورفزون تر هم عالی به افکار متعالی پرداخته است. چند بار میخونم دوباره بعد وبلاگتون رو ترک میکنم.

خیلی ممنونم. مثل همیشه لطف دارین.
سپاس که وقت می ذارین و می خونین و انرژی می بخشین.
عکس رو بهمن سال پیش از بالای گردنه ای در نزدیکی کنگاور گرفتم. کنگاور، شرقی ترین شهر استان کرمانشاه هست.
با نظرتون درباره ی شعر هم موافقم؛ شاملو به نوع دیگه ای می گه:«غم نان اگر بگذارد.»
سپاس که هستین.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد