فلسفه های لاجوردی

یادداشت های من...

فلسفه های لاجوردی

یادداشت های من...

ترانه ی مرد تنها...

با صدای بی صدا
مث یه کوه بلند

مث یه خواب کوتاه
یه مرد بود یه مرد

با دستهای فقیر
با چشمهای محروم

با پاهای خسته
یه مرد بود یه مرد

شب، با تابوت سیاه
نشست توی چشمهاش

خاموش شد ستاره
افتاد روی خاک

سایه اش هم نمی‌موند
هرگز پشت سرش

غمگین بود و خسته
تنهای تنها

با لبهای تشنه
به عکس یه چشمه

نرسید تا ببینه
قطره، قطره

قطرهٔ آب، قطرهٔ آب
در شب بی تپش

این طرف، اون طرف
می‌افتاد تا بشنفه

صدا؛ صدا …
صدای پا، صدای پا …


ترانه: شهیارقنبری، موسیقی: اسفندیارمنفرد زاده، صدا: فرهاد مهراد.

فیلم رضا موتوری، ۱۳۴۹، مسعود کیمیایی


از دیالوگ های فیلم:

ﺭﺿﺎ ﻣﻮﺗﻮﺭﯼ (بهروز وثوقی):

 "ﻧﯿﮕﺎ ﮐﻦ ! ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽﮔﻦ ﺭﺿﺎ. ﻣﻦ ﻋﯿﻦ اﻭﻟﻤﻢ . ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ رﯾﺨﺘﯽ ﺑﻮﺩﻡ . ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽﮔﻦ ﺭﺿﺎ ﻣﻮﺗﻮﺭﯼ! ﻣﯽﻓﻬﻤﯽ ﺧﺎﻧﻢ ﺟﻮﻥ؟ ﺍﻭﻥ ﻓﺮﺥ ﺧﺎﻥ ﺍﻵﻥ ﮐﺖﺑﺴﺘﻪ ﺗﻮ ﺩﯾﻮﻭﻧﻪﺧﻮﻧﻪ ﺟﺎﯼ ﻣﻨﻪ. ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽﮔﻦ ﺭﺿﺎ موﺗﻮﺭﯼ! ﺭﺿﺎ ﺩﺯﺩﻩ! ﻣﻦ ﻧﻤﯽﺗﻮﻧﻢ ﺍﯾﻦ ﺭﯾﺨﺘﯽ ﻣﺆﺩﺏ ﺑﺎﺷﻢ. ﻣﻦ ﯾﻪ ﺟﻮﺭ ﺩﯾﮕﻪﺍﻡ. ﺍﮔﻪ ﻣﯽﺷِﺴﺘﻢ ﭘﺎﮎ ﺁﺑﺮﻭﻡ ﭘﯿﺶ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﯽﺭﻓﺖ . ﺑﻪ ﺩﺭﮎ ﮐﻪ ﺁﺑﺮﻭﯼ ﺗﻮ ﺭﻓﺖ! ﻣﻦ ﺍﮔﻪ ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﺩﻋﻮﺍ ﻧﻤﯽﮐﺮﺩﻡ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯ ﺷﺐ ﻧﻤﯽﺷﺪ! ﻗﺎﻟﯽﺭﻭ ﻫﻤﭽﯿﻦ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻕ ﻧﻬﺎﺭﺧﻮﺭﯼ ﺑﻌﺪ ﻣﻬﻤﻮﻧﯽ ﻣﯽﺯﺩﻡ که ﺑﺮﻧﺞ ﺩﺍﻍﺩﺍﻍ ﺭﻭوﺵ ﺑﻮﺩ! ﺑﻌﺪ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﮐﻨﺎﺭ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺳﯿﻨﻤﺎ ﺑﻪ ﺍﻭﻥ ﺳﯿﻨﻤﺎ ﻓﯿﻠﻢﺑﺮﯼ ﮐﺮﺩﻥ. ﺍﻭﻥ ﻣﻮﻗﻊ ۱۰ ﺗﺎ ﺳﯿﻨﻤﺎ ﯾﻪ ﻓﯿﻠﻢ ﻣﯽﺫﺍﺷﺘﻦ. ﺍﻣﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﻦ ﺑﺎﺯ دﻭ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺭﻓﺘﻢ ﺳﺮﺍﻍ ﺩﺯﺩﯼ ﮐﻪ ﺳﯿﻨﻤﺎﻫﺎ ﻫﺮ ﮐﺪﻭﻣﺸﻮﻥ تنهاﯾﯽ ﻓﯿﻠﻢ ﻧﺸﻮﻥ ﻣﯽﺩﺍﺩﻥ ."


نظرات 6 + ارسال نظر
ماهش جمعه 24 آذر 1402 ساعت 17:07 http://badeyedel.blogsky.com

من هیچ وقت یه فیلم فارسی رو از اول تا آخر ندیدم از فیلم سیاه و سفید خوشم نمیاد
ولی آهنگ فرهاد خیلی قشنگه اشک آدم رو درمیاره

علاقه خیلی در انتخاب نوع فیلم برای تماشا موثره؛ ممکنه به خاطر یه کارگردان، یه بازیگر یا داستان یا حتی رنگی یا سیاه و سپید بودنش باشه.
رضاموتوری فیلم کاملی نیست، اما لحظه هایی داره که برای من از نخستین باری که تماشا کردم، هنوز جذابه! مثل همین سکانس موتورسواری و آواز فرهاد، یا سکانس زد و خورد پایانی جلوی پرده ی سینما.
به نظرم منظورتون از فیلم فارسی، فیلم های پیش از انقلاب باشه، چون ما یه اصطلاح «فیلمفارسی» هم داریم که ویژگی های مشخصی داره. در سینمای پیش از انقلاب، فیلم های درخشانی داریم که بسته به علاقه، می تونن گزینه های مناسبی برای تماشا باشن.
این ترانه با صدای فرهاد جاودانه شد و به رشد ترانه سرایی ما خیلی کمک کرد.
خیلی ممنونم از حضورتون و بابت تاخیر در پاسخ پوزش می خوام.

مژگان یکشنبه 13 دی 1394 ساعت 16:12 http://cinemazendegi.blogsky.com/

وای وای وای
+ آقای بابایی عزیز. شما پستایی می ذارید که آدم زبونش قفل می شه.
+ منم با نظرات دوستان خوبم + آقای پاپیونُ مجید عزیز موافقم.
+منم یاد The Wild One افتاده بودم. ولی رضا موتوری با صدای فرهاد بزرگ خیلی ماندگار شدش+ برای ما ایرانی ها منظورم هستش.

سپاس از شما که وقت می ذارین و می خونین.
نظر لطف شماست.
واقعا این فیلم با صدای فرهاد برای ما موندگار شد.

معصومه جمعه 11 دی 1394 ساعت 19:23

صدای فرهاد فراموش نشدنی
بهروز وثوقی هم از بازیگران مورد علاقه در مورد کیمیایی هم چیز خاصی نمی دونم جز گوگوش

واقعا فراموش نشدنیه صدای فرهاد.
خیلی ممنونم که وقت گذاشتین و خوندین.

مجید مویدی جمعه 11 دی 1394 ساعت 15:46 http://majidmoayyedi.blogsky.com

سلام به اسماعیل عزیز
اولا، یلدات مبارک! می دونم خیلی دیر و با تاخیره، اما... ایشالا که کاچی به از هیچی باشه :)
زمستون خوبی رو برات آرزو می کنم.
+ این فیلم رو دوست دارم. به نظرم میاد یه جوری برداشتی هست از فیلمِ "wilde one"(وحشی)، که قبلا هم تو پستی که راجع به فیلم "بانی و کلاید" نوشته بودی، کمی درباره ش گفتم. هم شخصیتِ رضا موتوری و قصه اش، هم کلیت داستانِ فیلم، شباهت زیادی به اون فیلم داره. که شخصیت اولش رو(که یه موتور سوار عصیان گرِ یه جورایی) "مارلون براندو" بازی کرده.
این آهنگ فرهاد هم که گفتن نداره دیگه

سلام مجید جان،
خیلی ممنونم ازت.
هر وقت باشه، خوبه:))
منم روزگار خوشی رو برات آرزومندم.
+ به نظرم دغدغه های اون روزهای کیمیایی رو نشون می ده، و اجتماعی که رو به تغییره... اشاره ی خوبی به «وحشی» کرده ی.
تو هم همیشه آهنگ های خوبی تو وبلاگت می ذاری.
ممنونم که وقت گذاشتی و خوندی.

پاپیون چهارشنبه 9 دی 1394 ساعت 16:11 http://oinion.blogsky.com

از شخصیت کیمیایی خوشم نمیاد
ولی
فیلم رضا موتوری فیلم خوش ساختیه و میشه بگی بیشتر طبقات اجتماعی رو جذب کرده
موسیقی منفرزاده واقعن عالیه و از صدای فرهاد(ری چارلز ایرانی) هم هر چی بگم کمه
صمیمیت صدای فرهاد رو کمتر خاننده ای داره

در مورد کیمیایی هنوز سوالات زیادی تو ذهنم هست که براشون پاسخی ندارم...!
بیش تر از هرچیز، من از موسیقی و ترانه ی فیلم خوشم می آد، و البته اون سکانس پایانی در سینمای روباز.
صدای فرهاد رو دوست دارم، خیلی!
سپاس که وقت می ذارین و می خونین.

ایرانی همیشه بزرگ جاودانه پارسی:پیشاهنگ اندیشه ودانش وهنردرجهان

درود و سپاس از حضورتان.
درود بر ایران، مرز پرگهر..

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد