فلسفه های لاجوردی

یادداشت های من...

فلسفه های لاجوردی

یادداشت های من...

انجمن شاعران مرده

از دیالوگ های فیلم «انجمن شاعران مرده» از پیتر ویر

آقای کیتینگ (رابین ویلیامز): " ...ما شعر رو چون زیباست نمی نویسیم و نمی خونیم؛ ... ما شعر رو می نویسیم و می خونیم چون انسانیم و انسان سرشار از احساس و اشتیاقه. ... پزشکی، حقوق، تجارت و مهندسی حرفه های خوبی هستن و برای حفاظت از زندگی انسانی لازمند، اما شعر، زیبایی، عاطفه، تخیّل، عشق، چیزایی هستن که ما رو زنده نگه می دارن...."

۹۳

فیلم

اسماعیل بابایی چهارشنبه 27 آبان 1394 ساعت 08:52

نظرات 6 + ارسال نظر

ماهش پنج‌شنبه 2 شهریور 1402 ساعت 18:32 https://badeyedel.blogsky.com/

خواهش می کنم
من خیلی ممنونم کهه شما وقت میذارید و پاسخ می دید

سپاس از مهر و بزرگواری شما؛ لطف می کنید.

ماهش پنج‌شنبه 2 شهریور 1402 ساعت 15:48 http://badeyedel.blogsky.com

می دونید من فهمیدم زندگی، فیلم نیست قبلا فکر می کردم فیلما و داستان ها براساس زندگی واقعی هستند اما به شخصه برای خودم اتفاقاتی افتاده که تو هیچ فیلمی ندیدم و داستانی نیست شبیه زندگی من
رو این حساب علاقه م به فیلم و داستان از دست دادم فقط به عنوان سرگرمی بهشون نگاه می کنم!

هرکسی با انگیزه ای به تماشای فیلم می شینه. سینما یک هنر-صنعته و چه اشکالی داره که فقط برای سرگرمی فیلم ببینید؟ فیلم می تونه رئالیستی باشه یا نباشه. سینمای امروز در هر ژانری برای مخاطب فیلم داره.
حالا فیلم می تونه فراتر از سرگرمی باشه، چند لایه باشه جوری که توانایی همراه کردن تعداد بیشتری از مخاطبان رو با خودش داشته باشه.
اما واقعا چرا باید فیلم شبیه زندگی باشه؟۰۰۰ این پرسشی هست که از بدو پیدایش سینما ایجاد شد و باعث پیدایش سبک های متنوع فیلمسازی شد.
خیلی ممنونم از وقتی که می ذارید.

ماهش پنج‌شنبه 2 شهریور 1402 ساعت 15:26 https://badeyedel.blogsky.com/

نگاش کردم
خوب یه مدرسه بود تو میانه ی قرن بیستم، معلم ادبیاتشون می خواست آزاداندیشی رو بهشون یاد بده اما خانواده ها می خواستن رو بچه هاشون کنترل داشته باشند و یکی از بچه ها که پدرش می خواست اون پزشک بشه ولی خودش می خواست بازیگر بشه خودشو کشت و همه چی افتاد گردن معلم ادبیات و اخراج شد
پیامش به نظر شما چی بود؟ اینکه این بچه ها بزرگ میشند و نسل عوض میشه و آزادی به وجود میاد؟

خیلی هم خوب!
معلم فیلم در پی القای آزاداندیشی هست؛ که باید از لحظه لحظه ی زندگی لذت برد. باید دنبال علاقه رفت، باید کشف کرد، نه اینکه فقط اون چیزی رو که بهتون دیکته می کنن بپذیرید. قرار نیست ما شبیه هم باشیم! هرکدوم از ما در این هستی منحصر به فرد هستیم.
معلم بچه ها رو علیه باید و نبایدهایی که سیستمی که احاطه شون کرده (و از جمله مدرسه و خانواده ها) می شورونه. بهشون شور و سرزندگی می بخشه.
فیلم در نقد سیستم آموزشی هست. به عقیده ی معلم، این سیستم شور و زندگی رو در بچه ها نابود می کنه.

ماهش چهارشنبه 1 شهریور 1402 ساعت 19:18 https://badeyedel.blogsky.com/

اینو الان دیدم تو هاردم دارم نگاش می کنم برای غنای درونی

خیلی هم خوب
به نظرم فیلم فوق العاده ایه.
خیلی ممنونم از حضورتون.

ماهش چهارشنبه 1 شهریور 1402 ساعت 18:56 https://badeyedel.blogsky.com/

فکر کنم وبلاگ شما رو بخونم دیدگاهم در مورد عاطفه و احساس و هنر عوض بشه
خیلی ممنونم

خواهش می کنم؛ نظر لطف شماست و به مهر می خونید.
خیلی ممنونم از وقتی که می ذارید و می خونید.

Baran شنبه 20 اردیبهشت 1399 ساعت 10:53

گفته بودی
هر وقت که شعر می نویسی
"دوستم بدار"
از این همه شعر نوشتن است که
دیوانه وار دوستت دارم
یا از این همه دوست داشتن
که دیوانه وار شعر می نویسم . . .
"واهه آرمن"

با تشکر از شما،خیلی ام عالی دیالوگیِ!