فلسفه های لاجوردی

یادداشت های من...

فلسفه های لاجوردی

یادداشت های من...

شکوفه های گیلاس


باد با خود خواهد برد

شکوفه های گیلاس را
تا سپیدی ابرها.

                         "عباس کیارستمی"




  خدای بزرگ!

هنوز در شوک از دست رفتن عباس کیارستمی هستم. هنوز باورم نشده است!

  هر پنجشنبه که گذرم به خانه ی هنرمندان می افتد «درخت ها»یش را می بینم که در میانه ی ساختمان قد کشیده اند، آخ که چه قدر این درخت ها را دوست دارم. ناخودآگاه مرا یاد چنارهای کهن «کمربسته» در تویسرکان می اندازند که هفت هشت سال پیش از نزدیک دیدمشان. چنارهایی که اصل شان در خاک است و آن چه می بینیم گویا شاخه های آن ها هستند که خاک را تاب نیاورده اند و سرکشانه به سوی نور آمده اند.


چنارهای «کمربسته»، تویسرکان

نظرات 3 + ارسال نظر
مژگان یکشنبه 20 تیر 1395 ساعت 22:39 http://cinemazendegi.blogsky.com/

باد با خود خواهد برد
شکوفه های گیلاس را
تا سپیدی ابرها
دریغا
عباس کیارستمی

دریغا...
چه ناباورانه رفت..

محدثه بابایی سه‌شنبه 15 تیر 1395 ساعت 17:38 http://www.sedayepayebaran.blogsky.com

روحش شاد........

سپاس!
روحش در آرامش.

نیلوفر سه‌شنبه 15 تیر 1395 ساعت 17:37 http://maloosak.69.mu

عید را بهانه کنیم تا به همه کسانی که دوستشان داریم سلامی بکنیم...
عید سعید فطر رو پیشاپیش به شما دوست عزیز تبریک میگم... باعث افتخاره به سایت منم سر بزنین
98651

درود و سپاس،
همچنین!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد